BU SANCAK DÜŞMEZ

Ya istiklal ya ölüm parolasıyla çıktık yola;

Gözümüzü kırpmadık, vermedik asla mola.

Tüfeğe koyacak mermimiz yokken bile

Boyun eğmedik, eğmeyeceğiz kadere.

Yıldırım olduk, yağdık düşman mevzilerine,

Vurduk, kırdık, öldürdük birer birer;

Teslim etmedik canım toprakları düşman eline

Biz varken düşer mi bu sancak?

Düşmez düşmez dedi, Kan akacak...

Aktı kan, hem de köpük köpük, sel gibi.

Estik düşman üstüne, yıktık evini yel gibi.

Sen üzülme anam, bacım, eğme boynunu

Bozduk kahpe düşmanın yalan oyununu.

Anladı, gördü ki kolay ele geçmeyecek bu vatan,

Yer bulamadı kurşun sağanağından kaçan.

Gitti, düştü denize, gelmeyecek bir daha,

Gidenler dönmeye bilir, şehitler ölmeyecek ama.

Eğme boynunu anam, bacım sen üzülme.

Gözlerini sil, kin doğmasın yüreğine

Bak bizler varız, oğullarınız, askerler...

Düşman kaçtı, gelir mi, hayır, gelmeyecekler.

Vatan sağ olsun, bu urda akan kan sağ olsun,

Gam etme yüreğine, anam, can sağ olsun.

ÖZGÜR BÜTÜNER