O GELİYOR

Yıl 1919,

Mayısın on dokuzu

Kızaran ufuklarda kaldırıyor başını,

Yeryüzüne can veren,

Al yüzlü doğan güneş!

Takanın burnu nasıl Karadeniz’i yırtar;

Siz de bu bir anda öyle yırttınız uykunuzu,

Uyanın Samsunlular!

Kurutacak gözlerde umutsuzluk yaşını

Al yüzlü doğan güneş!

Bugün Çatlı burnundan gülerek doğan güneş!

Yıl 1919,

Mayısın on dokuzu.

Uyanın Samsunlular!

Uyumak ölüme eş,

Diriltin ruhunuzu.

Ufukta bir gemi var.

Fakat bu gemi niçin böyle yavaş geliyor?

Acaba yolu mu az, yoksa yükü mü ağır?

Bu gemi umut yüklü, inanç yüklü, hız yüklü;

İçinde bu vatanın derdiyle yanan bağır,

Kurulacak yarının düşünen baş geliyor.

Bir baş ki gökler gibi bir küme yıldız yüklü;

Bu gemi umut yüklü, inanç yüklü, hız yüklü;

Yıl 1919,

Mayısın on dokuzu.

Ufukta duran gemi git gide yaklaşıyor.

Sanki harlı bir ateş

Yakıyor ruhumuzu.

Beklemek her gönülden taşıyor

Üzülmemek elde mi?

Hız yüklü, inanç yüklü, umut yüklü bu gemi.

O umut yayıldıkça ruhlara sıcak sıcak,

O hız doldukça bütün damarlara kan gibi!

Gittikçe büyükleşen

Gölgene dikilmekten

Karardı gözlerimiz.

Koş atıl gemi, deniz sana olmasın engel.

Ak saçlı dalgaları birer birer kes de gel!

Kuşlar gibi uç da gel rüzgar gibi es de gel!

                                                             Celal Sahir EROZAN

GAZİ MUSTAFA KEMAL PAŞA 

Ben o yılların macerasından geldim.

Barut, toz ve ihtilaldi hepten.

Dolaklı hilal bıyıklı süvarilerle,

Hüzünlü marşlar söyleyerekten

Bir davul zurna, bir üçlü, bir bayrak.

Saf çelik kılıçlar ata yadigarı

Yorgun söğütler, mahzun yollar, kağnılar

Göğsü tekmil düğmeli bir zabitin ardından

Bir yıldızlı tan yerine at sürerekten.

Derdini bilemedik,

Dermanın olamadık Gazi Paşa,

Sana hasretimiz cân-ü yürekten.

Artık bir özge tarih oldu yaşadığımız;

Bozkırdan, mavzerden, kandan ve sesten,

Namlular el pençe, süngüler pusuda,

Kalpağın, dolgun bıyıkların, kırbacın

Bir sen kaldın, bir vatan kaldı, bir koşu,

Bir macera kaldı dillere destan,

Bir gök kaldı mavi, bir kitap yeşil.

Gayri bundan geri bana ağlamak yaraşır.

Temmuzda bir serçe kalkar Sakarya’dan

Ağustosta kartal döner.

Günler uzar hasretle dışımızdan, içimizden

Bir kudretli kumandadır bakışın Paşam,

Geceler içinde patırtılarla yanar

Ağlamak ne kelime ki bizlere,

Ankara’dan gelir geçer trenim,

Bir gün olur elbet ben de binerim,

Varır toprağına yüzüm sürerim

Biz vatan çocukları. Gazi Paşam,

Dilimiz takılı kaldı;

Diyemedik

Boynumuz bükülü kaldı;

Doyamadık

                                                        Turgut UYAR