Cenap Şahabettin(1870-1934) 

Servet-i Fünun şiirinin Tevfik Fikret‘ ten sonra ikinci önemli şairidir. Sanatının ilk dönemlerinde Tanzimatın ikinci dönem sanatçılarının etkisinde şiirler yazmış, tıp eğitimi için gittiği Fransa’da sembolizm ve parnasizm akımlarını tanımıştır. Edebiyatımızda sembolizmin öncülerinden olan sanatçı “sanat İçin sanat” görüşüne bağlı kalmış, aruzu da başarıyla kullanmıştır. Cenap Şahabettin, şiirlerini yeni mecazlarla Arapça – Farsça sözcüklerle kurmuş; müzikaliteye, sembolizm akımın gereği olarak önem vermiştir. Dilde sadeleşmeye karşı olan tutumunu yaşamının sonuna kadar sürmüştür. “Elhan-ı Şita” şiirinde karın yağışındaki müzikselliği vermek istemiş; kışın sessizlik ve mutluluğunu dile getirirken geniş doğa betimlemeleri de yapmıştır. Düzyazı alanında da yapıtları vardır.

Cenap Şahabettin’in Eserleri:

Evrak-ı Eyyam, Nesr-i Harp, Nesr-i Sulh (makale); Tiryaki Sözleri ( özdeyişler); Hac Yolunda, Avrupa Mektupları ( gezi); Körebe (tiyatro) Servet-i Fünun dönemi şiirleri sağlığında kitap halinde basılmamıştır. Tâmât’ta ilk şiirleri vardır.

Servet-i  Fünun  Sanatçıları Sayfasına Dönmek İçin Tıklayınız…

Genel Yazar/ Şair Biyografi Kategorisine Dönmek İçin Tıklayınız…