Alvar İmamı’nın şiirlerinden birkaç tanesini Hülasat-ül Hakayık adlı eserinden naklederek Efe hazretlerinin ruhuna binler fatihalar gönderiyoruz:

“Beni benden cüda kılsan 
Nolur ya Rab nolur ya Rab 
Hak yoluna feda kılsan 
Nolur ya Rab nolur ya Rab

“Şem’a-i nur-i Ahmed’e

Cibriller pervane döner 
Nur cemalli Muhammed’e 
Kudsiler pervane döner.”

“Perişanım bugün cânâ perişan olmayan bilmez. 
Cevahir kadrini cevher fürûşan olmayan bilmez.”

“Mehabbet bir Süleymandır,gönül taht-ı revan olmuş, 
Muhabbet Mısr-ı Kenan’dır gönül Yusuf civan olmuş.”

“Kerem kıl sultanım keremin kesme bi nevalardan, 
Keremkane yakışır mı kerem kesmek gedalardan.”

“Bad-ı hazan esti, bağlar bozuldu. 
Gülistanda katmer güller mi kaldı? 
Şecerler kırıldı, parlar üzüldü. 
El atacak dahi dallar mı kaldı.”

“Dilberi gülber isterem, 
Ruhleri ahmer olmalı, 
Fatih-i Hayber isterem, 
Yanında Kanber olmalı.”

”Sefinem gark oldu derd deryasına, 
Sahra-yı sinemi dert aldı getti. 
Hasretkeş olmuşdur dil leylasına, 
Bülbül tek zarımı gül aldı getti.”

”Sen Mevlayı sevende, Mevla seni sevmez mi? 
Rızasına erende, rızasını vermez mi? 
Sen Hakkın kapısında canlar feda eylesen 
Emrince hizmet kılsan Allah ecrin vermez mi?

Varlığın mahv eylesen, terk-i vücud eylesen 
Bu sahra-yı ademde, Yar yanına varmaz mı? 
Şer-i şerif yolunda, peygamberin halinde 
Allah desen dilinde, bin kez halin sormaz mı?

Derd ile cangahından canan diye çağırsan 
Derdin derman ederler, yaran merhem urmaz mı? 
Sular gibi çağlasan, Eyyub gibi ağlasan 
Cihergahı dağlasan Ahvalini sormaz mı?”

“Gülistan mehabbet bülbülünden dersin al ey dil 
Serindeki saadet sünbülünden dersin al ey dil 
Kamu âlemleri var eyleyen Allah’a teslim ol 
Gözündeki hidayet bülbülünden dersin al ey dil.