UÇURTMA YARIŞI

Yeşil ova boyunca tatlı bir rüzgâr esiyor, gökyüzünde

renkli uçurtmalar uçuyordu. Yamaçtaki çocuklar, çığlık çığlıktı.

Uçan, uçurtmalar değil sanki çocuklardı.

O yılın Ramazan Bayramı’nı, uçurtma yarışı izlemişti.

Akarçay yakınındaki yamaçta toplanan çocukların sevinci

görülmeye değerdi. İlkbaharın o güzel ikindi sonrasında

yamaçtaki çocukların sesleri, yeri göğü inletiyordu. Bağrışlar,

esen rüzgârla tepelere çıkıyor, oradan ovalara iniyordu.

Arılar, kelebekler, ağustos böcekleri, uğur böcekleri

bayram türküleri söylüyordu. Uzaklardan kurbağa sesleri

geliyordu. Uçurtma yarışı, yeşil ova için bir şenlikti.

Çocukların sevinçli gürültüsü, Akarçay’a ulaşıyordu.

Kent içindeki ana babaların da gözleri, kulakları buraya

çevrilmişti.

Uçurtma yarışı sürerken bu kez yamacın en tepesindeki

çocukların bağrışları duyuldu:

– Leylekler geliyor!.. Leylekler!..

Çocukların gözleri, gökte uçan beyaz kanatlı, uzun

bacaklı, kırmızı gagalı leyleklere çevrildi. Çocuklar gibi

tüm çevrenin gözleri de ova üstünde sürüyle uçan leyleklerdeydi.

Evlerin üstündeki leylek yuvaları, sevinç çığlıkları

atıyordu.

Güzel Ege ilimizin bu şirin ilçesi, günlerdir leylekleri

bekliyordu. Çocukların coşkulu bağrışları, büyüklerin

içindeki özlemi artırmıştı. Hepsi, bu özlemle birbirine

müjde veriyordu:

– Leylekler geliyor!..

İsmail SİVRİ

Leylekler Gelirken

(Kısaltılmıştır.)

 SES DOSYASINI İNDİRMEK İÇİN TIKLA...