ALLAH DİYELİM
Allah diyelim daim,
Allah görelim n'eyler?
Yolda duralım kaim,
Allah görelim n'eyler?
Allah deyi kıl zarı,
Odur kamunun varı.
Ondan umalım yarı,
Allah görelim n'eyler?
Çıkarmayalım dilden,
Ayrılmayalım yardan.
Irılmayalım yoldan,
Allah görelim n'eyler?
Açlık sonu tokluktur,
Tokluk sonu yokluktur.
Bu yollar korkuluktur,
Allah görelim n'eyler?
Sen sanmadığın yerde,
Nagah açıla perde.
Derman erişe derde,
Allah görelim n'eyler?
Gündüz olalım saim,
Gece olalım kaim.
Allah diyelim daim,
Allah görelim n'eyler?
Adı sanı dillerde,
Sevgisi gönüllerde
Şu korkulu yollarda,
Allah görelim n'eyler?
Adı sanı uşatdım,
Küfrümü suya attım.
Miskinliğe el kattım,
Allah görelim n'eyler?
Her dem dalalım bahre,
Aldanmayalım dehre.
Sabreyleyelim kahra,
Allah görelim n'eyler?
Ar namusu bıraktım,
Külümü suya attım.
Dervişliğe el kattım,
Allah görelim n'eyler?
Mecnun gibi avare,
Âşık olmuşum yare.
De Yunus sen biçare,
Allah görelim n'eyler?
Yunus sanma andadır,
Bu aşk sana sendedir.
Can kayumu ondadır,
Allah görelim n'eyler?
N’etti bu Yunus, n’etti?
Bir doğru yola gitti.
Pirler eteğin tuttu,
Allah görelim n'eyler?
Yunus Emre
DOSTTAN HABER GELDİ BANA
Dosttan haber geldi bana,
Durayım andan varayım.
Kurbanlığa bu canımı,
Vereyim andan varayım.
Şu bir iki arşın bezin,
Ne yeni var, ne yakası.
Kaftan edeyim eğnime,
Sarayım andan varayım.
Can alıcı hod geliser,
Emâneti ver deyiser.
Ben emâneti ıssına,
Vereyim andan varayım.
Gitti canım, kaldım öyle,
Nâcâr olup girdim yola.
Dostlar şâd olduğun bile,
Göreyim andan varayım.
Münker'le Nekir geliser,
Yer gök ün ile dolısar.
Ben bunlara cevâbını,
Vereyim andan varayım.
Yazdığım çok, günah öküş,
Yürür idim dünyada hoş.
Ettiklerimin hesabın,
Sorayım andan varayım.
Beslediğim nâzik teni,
Terk etmeyim derdim onu.
Kara toprağa ben onu,
Karayım andan varayım.
Ben bu ömür harmanını,
Derdim devşirdim uş yine.
Yunus aydır bu dükkânı,
Dereyim andan varayım.
Yunus Emre
EY AŞK DELİSİ OLAN
Ey aşk delisi olan, ne kaldın perâkende?
O seni deli kılan yine sendedir sende.
Dünya ahiret ol Hak, yer gök doludur mutlak,
Hiç gözlere görünmez, kim bilir ne nişanda?
Ger meyhaneye vardım, onsuz yer görmedim,
Yine ona sataştım, girdim ise külhanda.
Her kim aradı cismin, cisminde buldu hasmın,
Ne dünya ahret ona, ne assı ne ziyanda.
Bir nicesine kaç der, bir nicesine tut der,
Kaçanla bile kaçar, bile durur duranda.
Bir nice kullarını giriftar eden odur,
Medet edip erişen odur yine zindanda.
Derler ki: Miskin Yunus, niçin deli oldun sen?
Ne akl-u fehim kalsın işbu sırrı duyanda.
Yunus Emre